VADERDAG

Vaders zijn uniek. De mijne was dat zeker. Hij is mijn inspiratiebron geweest voor de verhaaldag. Het is bijna vaderdag en dan ontstaat er bij mij altijd een gevoel van heimwee. Mijn vader was namelijk altijd zo blij met wat we voor hem maakten of deden. Een stropdas van papier, een speurtocht door de tuin, een flesje after-shave van een paar euro…Hij waardeerde alles. Daarom vonden wij, mijn broers en ik, het dan ook juist leuk om iets te maken, te kopen of te organiseren. Dat hoeft al jaren niet meer, want hij overleed in 2005. De herinneringen zijn er wel.

Terugkijken

Des te ouder je wordt, des te meer heb je behoefte om terug te kijken. Volgens mij deed mijn vader dat ook. Na zijn pensioen is hij zich gaan verdiepen in onze stamboom. Trots als een pauw kwam hij terug van een bezoek aan zijn neef en vertelde ons wat hij allemaal te weten was gekomen.We hebben zelfs een familiewapen.

Ik zie hem nog aan komen lopen. Glimlachend van oor tot oor. Hij had het boek over de genealogie familie (van) Oostveen van 1650-2000 bij zich en ook de oorkonde met uitleg over het wapen. Of ik maar even wilde gaan zitten, dan ging hij wel vertellen. Ik was begin dertig, net moeder en vooral bezig in het “nu”. Het verleden vond ik lang niet zo interessant als hij.
Wat een ophef over een wapen dat nog niet eens echt mooi was. Of we een zegelring wilden met het wapen…’jeetje pap’..’nee’, riepen we alle drie. Hij was hevig teleurgesteld over onze uitgesproken reactie.

Als ik het over kon doen..

Spijt is een groot woord, maar als ik het over kon doen? Ja, dan had ik die momenten benut om vragen te stellen. Om samen met hem dat boek door te bladeren. Hem te bevragen over zijn fascinatie voor zijn familiegeschiedenis. Wat weet hij nog van zijn opa? Hoe vond hij het dat zijn vader zo humeurig was?

Schilderij

Toen ik in Arnhem kwam wonen in 2006 en mijn vader net daarvoor overleden was, kreeg ik van mijn broer een schilderij. Een stilleven van alles wat mijn vader dierbaar was. Ook daar komt de rode lakstempel met het familiewapen op voor.

Toen mijn dochter Aimee geboren werd en mijn gezin helaas uit elkaar viel, kreeg ik van mijn vader een zilveren broodmand. Met daarin het familiewapen en de namen van mij en mijn dochters Evi en Aimee. Van de week heb ik die broodmand weer eens gepoetst en terwijl ik dat deed vertelde ik Aimee over mijn vader, zijn enthousiasme bij zijn zoektocht en legde ik het familiewapen uit. Gestapelde stukken veen, met een zon die opkomt.

Wat ben ik blij dat ik het moment heb genomen om te vertellen. Mijn kinderen heten geen Oostveen, maar zijn wel deel van mij en deel van mijn geschiedenis.

Pak het moment als het nog kan

Vaderdag. Gebruik deze dag om herinneringen te maken als dat nog samen kan. Dat hoeft natuurlijk niet op vaderdag zelf, maar spreek samen een moment af dat je dat wel gaat doen. Stel vragen, luister, maak een wandeling, drink een kop koffie. Zeker als het nog kan. Het is zo waardevol.